اولین پستم و روزی که تصمیم گرفتم وبلاگ نویسی کنم

هیچ وقت اولین پستم از یادم نمیره ، حالم خیلی بد بود خیلی

من این وبلاگ رو ساختم ، نه به خاطر ثروت زیادی که دارم ، نه به خاطر فقری که گریبانمو گرفته ، نه به خاطر اینکه خوشی زده زیر دلم ، نه به خاطر اینکه فقر و گرسنگی آزارم می ده ، من این وبلاگ رو ساختم چون خواهرم با شلیک گلوله کشته شد ، چون برادرم زیر ضربه های باتوم ضربه مغزی شد ، چون به خواهرام به برادرام تجاوز کردن ، چون من اینا رو با چشمای خودم دیدم ، چون با دیدن تک تک این صحنه ها خون دل خوردم ، چون با دیدن این صحنه ها مردم و زنده شدم ، چون بغض همه وجودمو گرفته
یه سوال؟
اگه سر برادر یا خواهر شما این بلا ها رو می آوردن چه حالی داشتین؟
حرف دارم باهاتون ، حرف دل ،خواهش می کنم حرفای دلمو بشنوین تا شاید یه کم آروم شم ، خواهش می کنم ، نمی خواستم براتون ناله و زاری کنم ، چون اونایی که شهید شدن واسه این شهید نشدن که ناله و زاری های من رو بشنون ، شهید شدن چون می خواستن یه چیزی بگن


http://greenardebil.blogspot.com/