فرصت هایی که از دست رفت

جنبش خروشان اعتراضی مردم که مطالباتش مثل صد سال گذشته همچنان حاکمیت قانون ، آزادی و عدالت است دچار سکون و سکوت مطلقی شده است اما همچنان مطالبات پابرجا هستند. توجیه بیهوده آقایان از دعوت مردم به سکوت و سکون و در حقیقت سکوت و سکون خودشان ، جلوگیری از کشت و کشتار بود. در حالی که مگر کم کشته داده بودیم؟ مگر طی این سی سال کم کشته داده بودیم؟ مگر هر چیزی هزینه خاص خودش را ندارد؟ با شدت گرفتن مشکلات اقتصادی طی سال آینده قطعاً حرکات خشونت باری آغاز می شود ولی دیگر دست بالا را روشنفکران ، فرهیختگان و دانشجویان ندارند. بلکه طبقه چماق به دستی که بعضی به دروغ های اقتصادی احمدی نژاد دل خوش کرده بودند ، در طلب نان با چماق هایشان به میدان خواهند آمد. این هم یک فرصت درخشان بود که فرهیختگان مهار حرکت اعتراضی بزرگی را در دست داشته باشند که با بی کفایتی آقایان از دست رفت.